Soms krijg ik deze vraag wel eens: ‘Miek, waarom ben jij begonnen met bloggen?’. Ik heb er eens over nagedacht en ik ben tot De conclusie gekomen dat ik de reden met jullie wil delen, graag, vandaag.

Zoals velen van jullie inmiddels wel weten ben ik gemotiveerd door mijn vriend. Hij gaf aan dat ik lekkere recepten maakte (Mr. gelukkig proefkonijn) en dat ik daar hele mooie foto’s van op instagram zette. Door hem ben ik hem  begonnen, al dan niet wat ondoordacht. Nu ben ik echter er wel he-le-maal achter waarom ik ben begonnen en kan ik deze passie ook met jullie delen.

Waarom?
Ik kan inmiddels eigenlijk genoeg redenen bedenken waarom ik nog blog, maar waarom ik ben begonnen ligt gecompliceerder. Ik wilde eigenlijk heel kort door de bocht anderen inspireren. Lekker vaag en standaard, maar ik zal het toelichten. Omdat ik nu al jaren glutenvrij moet eten door mijn coeliakie, wist ik dat het soms een behoorlijke struggle  is om dit te moeten doen. Nee, ik ben niet zielig maar het is soms verrekte lastig om je altijd in allerlei bochten moet wringen voor wat betreft voeding en hygiene. Nu ben ik er aan gewend, mijn omgeving ook. Vroeger toen ik jonger was vond ik het een heeeul stuk lastiger. Ik vond het belangrijk mijn ‘lotgenoten’ te laten zien dat het allemaal niet zo moeilijk is, zolang je jezelf maar accepteert. Hiermee heb ik de meeste vooruitgang geboekt: jezelf accepteren. Vroeger at ik soms gewoon iets waar gluten in zaten, omdat ik niet anders wilde zijn. Nu kan ik mij dat echt niet meer voorstellen, ik ben namelijk wie ik ben en ik kan er ook verder niet veel aan doen dat ik dit heb.

Positiviteit
Het gevoel van jezelf kunnen accepteren, waardoor het allemaal gemakkelijker gaat, wil ik op mijn volgers overbrengen. Ik wilde graag vragen omtrent coeliakie gaan beantwoorden en veel recepten en tips delen. Hierdoor kon ik meer naamsbekendheid creëren en restaurants die wél goed omgaan met mensen met coeliakie ook online in de spotlights zetten. Tegenwoordig moet namelijk iedereen alles via internet doen, dus waarom dan elkaar niet een handje helpen?

Tevreden en dankbaar
Op dit moment kan ik dus zeggen dat ik al behoorlijk wat content heb gecreëerd om anderen te inspireren en daar ben ik trots op en dankbaar voor. Ik blijf het ook leuk vinden om vragen te beantwoorden en nieuwe recepten te bedenken. Daarnaast vind ik het ook tof om steeds meer dingen te delen, bijvoorbeeld mijn liefde voor sport en mijn tips daarvoor.

annemieknauta
Dit tweede (sport) had ik in eerste instantie ook in mijn hoofd, vandaar dat mijn blog niet een of andere naam heeft met gluten. Daarom heet mijn blog gewoon annemieknauta en daar kom ik in alle vormen mee weg. Voeding, Sport, lifestyle, mijn huis.. alles waar mijn liefde ligt bereik ik jullie mee en dat is zo tof om te doen. Daarnaast krijg je erg veel (veel meer dan gedacht!) en ken je als eerste de meest nieuwe producten. Jep, ik ben erg blij dat ik begonnen ben met bloggen en ik hoop dat jij dit nu ook begrijpt. Wellicht dat ik ook nog eens een blogje schrijf over alle voordelen er van, als ik toch bezig ben.. ik zou er wel een boek over kunnen schrijven 😉

love, Annemiek

4 Comments

  1. Mooi gezegd Annemiek: “Ik vond het belangrijk mijn ‘lotgenoten’ te laten zien dat het allemaal niet zo moeilijk is, zolang je jezelf maar accepteert.”

    Helemaal waar!

    • Annemiek Nauta Reply

      Jij begrijpt als geen ander hoe het is! Dankjewel!

Write A Comment

Close